Το έδαφος των ανοικτών χώρων όπου τα κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής εκτρέφονται για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να μολυνθεί, δηλαδή να είναι τόσο μολυσμένο με παθογόνους μικροοργανισμούς που να γίνεται επικίνδυνο για την υγεία των πτηνών. Το έδαφος πρέπει να ελέγχεται τακτικά για παράσιτα και τα αυγά και τις προνύμφες τους. Ο χρόνος για τον οποίο το έδαφος είναι έντονα μολυσμένο είναι διαφορετικός και εξαρτάται από τον τύπο του και την πυκνότητα της καλλιέργειας. Από την άποψη αυτή, είναι σημαντικό να λαμβάνονται διάφορα μέτρα για την πρόληψη της ρύπανσης, όπως η μετακίνηση των οικημάτων (σε περιπτώσεις που είναι κινητά) σε νέα βοσκήσιμη περιοχή ή η εφαρμογή της αρχής της εναλλαγής των βοσκοτόπων όταν οι εγκαταστάσεις είναι στάσιμες.

Πρέπει να παρέχεται επαρκής χώρος για όλα τα πτηνά στα σπίτια ή σε στερεούς χώρους, ώστε να μπορούν να προστατευθούν ανά πάσα στιγμή. Σε κακές καιρικές συνθήκες, τα πτηνά μπορούν να περιορίζονται σε εσωτερικούς χώρους και να μην αφήνονται να βόσκουν όταν κρίνεται ότι τίθεται σε κίνδυνο η ευημερία τους.

Τα πτηνά θα πρέπει να ενθαρρύνονται και να ενθαρρύνονται να βγαίνουν έξω παρέχοντας φρέσκια βλάστηση, καθαρό νερό και καταφύγιο και καταφύγιο σε βοσκοτόπια τοποθετημένα αρκετά μακριά από τα κτίρια ώστε τα πτηνά να μπορούν να βόσκουν, να σκάβουν και να κινούνται.

Κατά τον καθορισμό του αριθμού των πτηνών που μπορεί να ανεχθεί μια περιοχή, οι σημαντικότεροι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι ο τύπος του εδάφους, η αποστράγγιση, το μέγεθος του κοπαδιού και η συχνότητα της εναλλαγής. Λιγότερα πτηνά μπορούν να εκτραφούν σε βαριά, κακώς αποστραγγιζόμενα εδάφη από ό,τι σε ελαφρά και καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη.